วันอังคารที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2556

แต่เพียงผู้เดียว P-047 : ในห้องหัวใจ


หนังอาร์ต หนังติสต์ หนังเซอร์ หนังนอกกระแส หนังCult มันถูกจัดประเภทยังไง เราไม่รู้ แต่ที่เรารู้คือหนังประมาณนี้แหละที่ชอบดู แม้จะดูไม่รู้เรื่องเลยก็ตาม แต่อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ความว่างเปล่า


เล็ก ช่างทำกุญแจกับ ก้อง อดีตคนทำงานในกองถ่ายที่บังเอิญได้มารู้จักกัน ทั้งคู่ได้ก้าวเข้าไปในโลกของใครต่อใครหลายคน ใช้ชีวิตในโลกเหล่านั้นก่อนจะปดประตูแล้วเดินออกมา จนวันนึงได้ไปพบเข้ากับความลับที่เป็นความรัก



เล็ก แม้จะเป็นคนสร้างกุญแจให้ใครหลายๆคนได้เข้าไปในโลกของตัวเอง เขาใช้เวลาสำรวจในโลกของคนอื่นแต่สำหรับเขา ไม่มีใครรู้และเค้าเองก็ไม่เคยรับรู้การมีอยู่ของตัวตน แม้กระทั่งหญิงในฝันเขาก็ไม่เคยบอกใคร 



ก้อง เขาออกจากงานเดิม ในกองถ่ายด้วยเหตุผลว่า การทำหนังมันไม่จริง ก่อนจะมารับงานเป็นพนักงานขายหนังสือร้านข้างๆช่างทำกุญแจ เมื่อใดบทเพลงนั้นได้ล่องลอยมากระทบโสตประสาทเข้า ภาพของหญิงคนนั้นจะปรากฏขึ้นอีกครั้ง และอีกครั้ง การได้เข้าไปใช้ชีวิตในโลกขงคนอื่นทำให้เขาได้รับรู้อะไรมากมาย โลกของเขา โลกของคนอื่น

เขามีความรักที่ต้องเก็บไว้เป็นความลับ ไม่ให้ใครรับรู้ แม้ใครคนนั้นจะมีอีกคนเคียงข้างอยู่แล้ว เขาเพียงต้องการอยู่ใกล้ รับรู้ความเป็นไป อยู่โดยไม่ร้องขอใดๆ


หญิงสาวที่ชอบสูดกลิ่นที่แอบอยู่ในกล่อง กล่องเหล่านั้นปิดบังอะไรเอาไว้ เธอมีความสุขกับการได้จินตนาการถึงของต่างๆที่เคยแอบซ่อนตัว นอนนิ่ง เงียบงันอยู่ภายใน 


นกยูง สีสันที่ปรากฏบนปลายขน ทำให้มันดูสวยงาม สง่า จนใครๆต่างหลงใหล ภายนอกมันดูเป็นเช่นนั้น แต่จะมีกี่คนที่รู้ว่าช่วงเวลาที่มันได้มีความสุขกับคู่รักมันช่างสั้นยิ่งนัก


หญิงสาวถือร่มสีขาว เสื้อสีชมพู ยืนรอรถไฟเทียบชานชาลา เธอกำลังจะไปที่ไหน ไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่การปรากฏตัวของเธอทำให้ชายผู้ซึ่งไม่เคยมีจุดยืนได้เข้าใจถึงความรักซะที



ความรักกระจายอยู่ทั่วไปในอากาศและมันไม่ใช่แค่ของใครคนใดคนหนึ่ง ทุกคนสามารถมีไว้ครอบครองได้



Director Statement:คงเดช จาตุรัตน์รัศมี

"หากชีวิตคือการหยิบยืมเรื่องราวจากผู้อื่นมาต่อยอดชีวิตเราออกไป นำมาทำสำเนา หรือดัดแปลงจนเป็นของเรา และสุดท้ายก็ส่งต่อกันไปผ่านมือกันครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วจะหลงเหลือสิ่งใดที่เป็นของเรา.......... แต่เพียงผู้เดียว"



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น