วันศุกร์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

Pacific Rim : สงครามครั้งนี้ สนุกนัก

Pacific Rim คือความบันเทิงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยจินตนาการอันแสนบรรเจิดและสร้างสรรค์

ผมว่าจะเขียนถึงหนังเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่ได้ดู แต่ก็มีกิจธุระมากมายที่ไม่ได้บันทึกความทรงจำดีๆเหล่านี้ลงไป

ผมเข้าสู่โลกภาพยนตร์ครั้งแรกด้วยหนังเรื่อง Godzilla (1998) ของผู้กำกับจอมทำลายล้าง Roland Emmerich ซึ่งผมยอมรับว่ามันไม่ใช่หนังที่ดีเด่นอะไร นอกจากภาพสัตว์ยักษ์ตัวเบ้อเริ่มแล้ว แต่คุณเข้าใจคำว่า เด็กประถมหนึ่ง ดีแค่ไหน กับการดูหนังเรื่องนี้บนจอยักษ์ นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมกลายเป็นคนที่หลงรักภาพยนตร์อย่างถอนตัวไม่ขึ้น


ผมชอบดูอุลตร้าแมน รวมทั้งมังงะญี่ปุ่นนะ และตอนเด็กๆผมก็หลงใหลพวกสัตว์ประหลาดหน้าตาแปลกๆอีกด้วย ตั้งแต่ไดโนเสาร์ยันมนุษย์ต่างดาว เรื่องราวที่เหนือธรรมชาติที่หาคำตอบไม่ได้น่ะ น่าสนใจจะตายที่ได้จินตนาการถึงขอบเขต ที่มาที่ไปของมัน รสนิยมของผมเลยออกมาแบบแปลกๆคือไม่ตะวันตก ไม่ตะวันออกคืออยู่ตรงกลาง อาจเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมหลงรักงานเขียนของ ฮารุกิ และหนังของ หว่อง คาไหว ไปจนถึง อั้งลี่


เดิมทีผมไม่ค่อยเห็นด้วยที่ Guillermo del Toro ผละตัวเองจากทวิภาค The Hobbit (ซึ่งตอนนี้พัฒนาเป็นไตรภาคซะแล้ว) เพราะมันฟังดูไว้วางใจไม่ค่อยได้ ว่าด้วยสัตว์ประหลาดฟัดกับหุ่นยนต์ คือไม่มีใครสามารถคอนเฟิร์มได้ว่ามันจะรุ่งหรือร่วง แต่กับ Hobbit นั้น มันไม่มีทางร่วงแน่นอน แต่พอได้ยลโฉมตัวอย่างหนังเท่านั้นแหละ ถึงกับกระเพาะทะลุ 



ครั้นเมื่อได้ชมหนังจริงๆ โอ้ แม่เจ้า นี่มันมหัศจรรย์สุดๆ  ที่โดดเด่นไม่่ฉากแอ็คชั่นเอามันส์ ซึ่งหนังซัมเมอร์ทั่วไปมักทำเป็นประจำคือ เนื้อเรื่องกลวงโบ๋ อาศัยเอาความมันส์เข้าแลก ผลคือหนังเหล่านั้นอาจทำเงินแต่เอาใจคนดูไปไม่ได้ อย่างปีนี้ก็มีให้เห็น แต่นั่นไม่ใช่กับ Pacific Rim หนังมีเนื้อเรื่องที่ชัดเจน ฉากแอ็คชั่นมันส์ๆไม่ได้กระจุกตัวไว้ช่วงท้ายเหมือนเรื่องอื่นๆหากแต่กระจายอยู่ทั่วไปตามท้องเรื่อง ก่อนจะพีคสุดๆในช่วงท้าย 



เอาเข้าจริงๆเหตุการณ์ในหนังนี่มันกดดันสุดๆเลยนะ แต่ด้วยความขี้เล่น ผู้กำกับนำเสนอออกมาในแง่มุมี่สนุก ไม่ดราม่า ง่ายๆ ไม่เล่นท่ายากทำให้มันเป็นความบันเทิงสุดๆแต่ถึงกระยั้ยก็ยังมีหลายซีนที่แสดงให้เห็นถึงความน่ารักของผู้กำกับในการกยอกล้อคนดูจนทำเอาตกใจ อย่างฉากเบบี้ไคจู น่ะ เล่นแบบนี้ไม่ค่อยขำแหะ ตกใจ!



ที่ชอบมากคือด้านโปรดักชั่น บอกได้คำเดียวว่า epic ตั้งแต่งานสร้างสรรค์สัตว์ประหลาดไปจนถึงหุ่นยนต์ยักษ์ หนังดูยิ่งใหญ่มากๆ ซาวน์ประกอบเอาอยู่ นักแสดงแม้จะไม่ค่อยรู้จักชื่อแต่ทำไมนะ ถึงได้ใจผมไปเต็มๆ Charlie Hunnam หล่อมากหน้าตายังแอบละหม้ายคล้าย Heath Ledger อีกตะหาก(พูดแล้วเศร้า) Rinko Kikuchi ดังใหญ่แล้ว ฉุดไม่อยู่แล้วล่ะ ปีนี้ยังมีหนังที่เธอแสดงอีกเรื่องคือ 47 Ronin จากตัวอย่างคงต้องพูดคำนี้อีกแล้วว่า ต้องดู ที่มีเสน่ห์สุดๆคือ ตัวละครนักวิทยาศาสตร์สองคนสุดเพี้ยน Burn Gorman และ Charlie Day หากเป็นเรื่องอื่นคงเป็นตัวละครที่น่ารำคาญแต่กับสองคนนี้คืออีกหนึ่กุญแจสำคัญในการเดินเรื่อง ที่ประหลาดใจคือ Ron Perlman ที่โผล่มาแบบแย่งซีนเห็นๆ



Guillermo del Toro คือผู้กำกับที่ผมหลงใหลตั้งแต่ครั้ง Hellboy ลากยาวมาถึง Hellboy 2 แต่ที่ชอบมากคงไม่พ้น Pan's Labyrinth  ที่ทำเอาน้ำตาแตกไปหลายวัน ครั้งนี้ Pacifiv Rim ใครว่ามันส์อย่าเดียวคงพลาดสิ่งดีๆไปเยอะ หนังมีความโรแมนติก ความซาบซึ้ง ความหึกเหิม ถึงจะบอกว่าเป็นหนังเอาใจตลาดแต่พี่แกยังคงคอนเซ็ปความอาร์ตไว้ได้อย่างดี มีความเป็น Signature สูงมากๆ 



พนันเลยว่า ภาคต่อ ที่จะตามมานั้น ต้องเป็นการรอคอยของใครอีกหลายๆคน และคงมีใครอีกหลายคนที่ตั้งตัวเป็นกลุ่มแฟนคลับของหนังเรื่องนี้อย่างแน่นอน ก็แหม ไคจู กับ เยเกอร์ มันโคตะระเสน่ห์แรงเลย


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น