วันพุธที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2557

My Favorite Movies หนังบางเรื่องที่ฉันรัก

ตามประสาคนดูหนังแล้ว เรามักจะแอบจัดลิทส์หนังที่เราชอบไว้ อาจด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง สำหรับตัวผมแล้ว อันดับต่างๆบางทีก็มีการเลื่อนขึ้น เลื่อนลง ไม่เป็นระเบียบแบบแผน หรือมั่นคงมากนัก เว้นเสียแต่สี่อันดับแรก ที่มันคงอยู่แบบนี้มานาน สามปีแล้ว ซึ่งก็คงจะอยู่แบบนี้ไปอีกพักใหญ่ วันนี้ รู้สึกอยากลองจัดอันดับหนังที่ตัวเองชอบไว้เล่นๆ เพื่อว่า วันข้างหน้าได้้กลับมาอ่าน และอีกอย่างหนึ่งก็เพื่อให้ขาจรที่บังเอิญผ่านมาแถวนี้ มีโอกาสลองหาหนังเหล่านี้มาดู

My Favorite Movies


1.    (500) Days of Summer
เหตุการณ์ที่ทำให้ผมได้ดูหนังเรื่องนี้คือ ผมเดินเข้าไปในร้านเช่าหนังที่ผมเป็นสมาชิกอยู๋ ซึ่งการแวะเวียนไปทุกๆสัปดาห์ทำให้ผมกับเจ้าขอร้าน ค่อนข้างจะคุ้นเคยกันในระดับหนึ่ง เจ้าของร้านเป็นหญิงวัยกลางคนร่างไม่สูงนัก สวมแว่น แกแนะนำหนังเรื่องนี้ให้กับผม ตอนนั้นผมก็ยังด้อยประสบการณ์ด้านการดูหนังอยู่ค่อนข้างมาก คือยังหลงอยู่กับพวกหนังแมส กระแสหลักอยู่ ก็หยิบมันมาด้วยความรู้สึกที่ว่า 'อย่างน้อย ฉันก็มีอะไรทำแล้วล่ะในบ่ายวันเสาร์ที่จะถึงนี้' แต่ใครจะไปรู้ว่าการได้ดูหนังเรื่องนี้จะเปลี่ยนชีวิตผมไปค่อนข้างมาก ตั้งแต่การให้ความสนใจตึกราม บ้านช่อง (ช่วงเวลานั้นคืออยากเรียนสถาปัตย์เลยล่ะ) เข้าใจแง่มุมของความรักที่ไม่จำเป็นต้องยึดติด ไปจนถึงการได้หนังอันดับหนึ่งในใจไว้อวดใครเขา ผมไม่รับประกันว่าคุณจะชอบมันมาก เท่าๆที่ผมรู้สึกไหม แต่ผมค่อนข้างเชื่อว่า คุณจะไม่เกลียดมัน

   

2. 5 Centimeter Per Second
อาจเป็นความบังเอิญเพราะหนังที่ผมชอบดันขึ้นต้นด้วยเลข 5 หนังเรื่องนี้ หรือถ้าจะเรียกให้ถูก อะนิเมชั่นเรื่องนี้ ผมได้ดูครั้งแรกจากคลิปที่ถูกโพสต์ไว้ใน Mthai ไม่มีเหตุผลอื่นใดที่จะอธิบายนอกจากคำว่า ผมบังเอิญคลิกเข้าไปดู เท่านั้นแหละ อะนิเมชั่นสั้นๆความยาว ไม่มากไม่น้อยไปว่า หนึ่งชั่วโมง ผมไม่เคยคาดคิดว่ามันจะอิมแพคผมไปนานเกือบสามวันเต็มๆ อาการหลังดูจบไม่ต่างจากคนอกหัก จนคนรอบข้างยังต้องร้องทักเพื่อไต่ถาม ผมค่อนข้างเซนซิทีฟเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว ผมเป็นคนที่ค่อนข้างแพ้ทางหนังรักอยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่า อะนิเมชั่น หรือ การ์ตูน มันจะสามารถทะลุทะลวงใจได้มากขนาดนี้ ภาพสวยจับใจ เพลงประกอบที่เข้ากันอย่างลงตัว มันทำให้ผมต้องไปตามหาแผ่นแท้เรื่องนี้มาครองไว้ในที่สุด อ่อ รวมทั้งตัวนิยายด้วย


3.    Up in The Air
ผมชอบผู้กำกับคนนี้ครับ ซึ่งนั่นรวมถึง Juno และ Young Adult ด้วย แต่ที่โดนสุดๆต้องเรื่องนี้ครับ สารภาพว่าครั้งแรกที่ได้รับชม รู้สึกชอบตามธรรมดาที่ควรจะชอบ แต่พอได้ดูครั้งที่สองในวันที่ฝนตกปรอยๆ อากาศหนาวๆจนต้องดึงผ้าห่มมาคลุมตัว โอ้โห น้ำตามาเต็มครับ ในฉากนั้นของเรื่อง ผมว่ามันเป็นหนังดราม่าที่หนักมาก แต่ด้วยการนำเสนอที่มาในหนังฟิลกู้ดมันให้อารมณ์ที่ค่อนข้างคอนทรานส์กัน แต่ลงตัวทุกอย่างโดยเฉพาะการแสดงของนักแสดงนำที่หมดจดจริงๆ ฉากหนึ่งที่ผมชอบมากคือฉากงานแต่งงานน้องสาวพระเอก ไม่รู้ว่าทำไมแต่เพลง Help Yourself ที่เปิดขึ้นมามัน ดูดีมากๆ ยังไม่นับตอนจบ ที่อยู่ๆก็กลายเป็นความอ้างว้าง เปลี่ยวเหงา ท่ามกลางหมู่มวลเมฆต่างจากมุมองตอนเริ่มเรื่องอย่างสิ้นเชิง


4.    Eternal Sunshine of Spotless Mind
Plot เรื่องที่มาแบบเหนือเมฆ บวกกับการนำเสนอที่จัดจ้านได้ใจ มีหรือที่จะไม่ชอบ หนังเรื่องนี้ถูกแนะนำโดยชายคนหนึ่ง ทาง Facebook ซึ่งเขาบอกกับผมว่าหากจะเริ่มดูหนังที่ต้องอาศัยสมาธินิดนึง บวกกับการตีความ ลองใช้เรื่องนี้เป็นกุญแจไขประตูโลกภาพยนตร์ให้กว้างขึ้น และผมก็หามันมาได้จริงๆ  ผมจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ ดูจบก็ไม่ได้รู้สึกมากอย่างที่มันควรจะเป็น ร้องไห้ตามระเบียบ แต่ทำไม ยิ่งผ่านไป ยิ่งรู้สึกว่าหนังมันค่อยๆซึมลึกลงไป ลึกเรื่อยๆๆ จนท้ายสุดมันขึ้นมาอยู่ในใจ และทุกวันนี้หากมีใครมาขอให้ผมแนะนำหนังขั้นกว่า ผมก็ยินดีที่จะบอกว่า ลองรับหนังเรื่องนี้ไว้ชิมดูสิ


5. The Graduate
ผมได้ยินชื่อหนังเรื่องนี้ครั้งแรกจากเรื่อง (500) Days of Summer ก่อนจะพบว่า The Graduate ยังคงปรากฏให้เห็นในหนังอีกหลายๆเรื่องอาทิ Young Adult, The Complicated เป็นอย่างน้อย สร้างความสงสัยใคร่รู้ให้แก่ผมเป็นอย่างมากว่าหนังเรื่องนี้ มีดีอะไร? ถ้าผมเกิดในยุคที่หนังเรื่องนี้เข้าฉาย ยุคที่หนังเรื่องนี้ยังสดยังซิง มันจะกลายเป็นหนังอันดับ 1 ในใจผมอย่างแน่นอน ผมลองหาข้อมูลเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ถึงได้รู้ว่ามันได้สร้างอะไรใหม่ๆอย่างการใช้เพลงมาประกอบในหนัง Sound of Silence เป็นต้น ถึงไม่รู้เรื่องอะไรเทือกนั้น ผมก็ค้นพบด้วยตัวเองถึงความแปลกใหม่ เมื่อเทียบกับทุกวันนี้มันก็ยังดูดี เนื้อหาหนังพูดถึงชายหนุ่มที่พึ่งได้รับปริญญาใบแรกในชีวิต เขากำลังจะมีงานฉลองในความสำเร็จอันหอมหวานแต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่คิดเช่นนั้น เขาตั้งคำถามเกี่ยวกับอนาคตของตัวเอง 

ต่อมาเขาดันได้ไปมีอะไรกับหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกับแม่ ซึ่งก็คือเพื่อนของพ่อแม่เขาอีกทีนั่นแหละ ชีวิตที่ดูเหมือนจะรุ่งกับเปลี่ยนไป พฤติกรรมของเขาค่อยๆเปลี่ยนไป กระทั่งได้เจอกับลูกสาวของหญิงที่เขานอนด้วย (ตายห่าล่ะ กะจะฟัดทั้งแม่ทั้งลูก!) เขาจะทำยังไงกับชีวิตของเขาดี โดยเนื้อหาในหนังนั้นค่อนข้างหมิ่นเหม่ ศีลธรรม อยู่ไม่น้อย ก่อนจะตอกย้ำประเด็นนี้ด้วยฉากท้ายเรื่องที่ตัวละครใช้ไม้กางเขนกั้นประตูโบสถ์เอาไว้แล้วขโมยเจ้าสาวมาจากงานวิวาห์ เท่านั้นน่าจะสาแก่ใจผู้กำกับแล้ว แต่เปล่าเลย เมื่อทั้งคู่หนีรอดมาและขึ้นรถบัสได้แล้ว ทั้งสองหัวเราะร่วน มีความสุข แต่แล้วใบหน้าของเขาทั้งคู่ก็ค่อยๆนิ่งเฉย คล้ายกับว่า แล้วเราจะทำอะไรต่อไปดีหนังเรื่องนี้ส่งผลให้ผู้กำกับคว้ารางวัลออสการ์ไปนอนกอด ก่อนจะเผยความในใจว่า ที่คุณๆต่างตีความไปนะ ผมไม่รู้เรื่องเลย อย่างฉากไม้กางเขนผมแค่เห็นว่ามันใช้กั้นประตูได้ หรืออย่างฉากจบนะ ผมแค่ปล่อยกล้องทิ้งเอาไว้ไม่ได้สั่ง cut ก็เท่านั้นเอง   เอ้า! เป็นงั้นไป แต่หากว่าคุณมีรสนิยมทางการดูหนังคล้ายๆผม ผมอยากให้คุณหาหนังเรื่องนี้มาชมให้ได้ ไม่ต้องเชื่อผมทั้งหมด ลองสัมผัสด้วยตัวคุณเอง คำเตือน หนังเรื่อง The Graduate นี้ควรดูสองรอบเป็นอย่างน้อย


6.2046
ผมใช้เวลาทั้งฤดูร้อนในปี 2011 หมดไปกับการทำความรู้จักชายชาวไต้หวันที่มีชื่อว่า หว่อง คาไหว เรื่องแรกที่ทำให้ผมจดจำเขาได้คือ Happy Together ซึ่งผมตามหาหนังของเขามาดูเท่าที่จะพอหาได้ ซึ่งรวมๆแล้วก็มากพอตัวเลยทั้ง 2046, Days of Being Wild, Chungking Express, Fallen Angels, In the Mood for Love, Blueberry Night รวมทั้งหนังเรื่องใหม่อย่าง ซึ่งทุกเรื่องล้วนแล้วแต่เป็นความทรงจำที่ดีมากๆ แต่ถ้าผมต้องเลือกแล้งล่ะก็ต้อง 2046 ครับ  มันไม่ใช่ผลงานที่ดีที่สุดของเขา(ส่วนใหญ่ลงความเห็นว่า In the Mood for Love ดีที่สุด)แต่เป็นผลงานที่ผมชอบที่สุด มันเป็นการรวมทุกสิ่งอย่างที่เราเคยเห็นและคุ้นเคยในตัวของเขามารวมไว้ในหนังเรื่องนี้ตั้งแต่ตัวละคร ไปจนถึงฉากหลังของท้องเรื่อง หนังยังมีกลิ่นอายแฟนตาซีที่อินดี้มากๆแฝงเอาไว้ มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนทั่วไปที่จะดูหนังเรื่องนี้ แต่ใครที่เป็นแฟนหนังของเขาแล้วล่ะก็ ยิ่งกว่าความบันเทิงครับ 


7. Beginners
ผมจำได้ว่าช่วงนั้น ผมอยากดูหนังตลก และดูจากหน้าปกที่ให้ตัวละครมายืนหัวเราะร่า มันน่าจะตลกดีไม่น้อย บวกกับการได้เป็นติ่งของ Ewan แล้ว ทำให้ผมอยากดูหนังเรื่องนี้มากๆ แต่เปล่าเลย ผมคิดผิดทั้งหมด ทั้งเรื่องที่ว่ามันจะตลก จะฮา หนังมาในอีกอารมณ์หนึ่งที่ผมชอบมากกว่านั่นคือ หนังพูดถึงความรัก ซึ่งสร้างมาจากประสบการณ์ส่วนตัวของผู้กำกับ หลายคนมองว่าแบบนี้มันต้องabstractแน่ๆเลย เหมือน Tree of Life ไม่หรอกครับ หนังเรื่องนี้ใกล้ชิดกับคนดูมาก ทุกอย่างในหนังเรื่องนี้ดูดีมาก โดยเฉพาะนักแสดง ทุกคนเคมีเข้ากันมาก และนั่นทำให้ขาใหญ่ของเรื่องคว้าออสการ์สมทบชายไปครอง


8. Thelma and Louise
ผมชอบหนังเรื่องนี้ ผมคิดว่ามันเป็นหนัง Road Movie ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยสัมผัสมา อีกทั้งแตกต่างจากหนังทั่วไปที่ผมเคยดู มันเป็นหนังรักที่แมนมาก ทั้งๆที่ตัวเอกของเรื่องเป็นสองเพื่อนสาว ที่ออกเดินทางด้วยเหตุผลที่ต่างกัน(เปล่าครับ ไม่ใช่ หนีตามกาลิเลโอ) ก่อนที่ชีวิตของพวกเธอทั้งสองจะเปลี่ยนไปตลอดกาลจากกระสุนนัดเดียว(ไม่ใช่สาระแนเห็นผี อีกเหมือนกัน) หนังใส่ประเด็นรายละเอียดมาอย่างลงตัวทั้งเรื่องของผู้ชายที่มักจะมีอำนาจเหนือกว่าผู้หญิงเสมอ เส้นทางของชีวิตที่เราเลือกได้เอง เพลงประกอบที่เพราะมากๆ จากการประพันธ์โดย Hans Zimmer ไปจนถึงตอนจบที่บ้าบิ่นเอามากๆ มันแทบจะหยุดลมหายใจเลยทีเดียว อารมณ์ของหนังคล้ายกับเรากำลังเล่นรถไปเหาะในสวนสนุกที่ค่อยๆไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งพีคขั้นสูงสุด แล้วก็ จบลง......


9.Midnight in Paris
 วู้ดดี้ อัลเลน เป็นศิลปินตัวจริงสำหรับผม ผมดูหนังของเค้าเรื่องแรกเมื่อปี 2008 กับเรื่อง Vicky Christina Barcelona ในวันนั้นผมยังใช้คำนำหน้าว่าเด็กชายอยู่เลย ขอสารภาพเลยว่านี่เป็นหนังรางวัลเรื่องแรกๆที่ดูและไม่ได้รู้สึกคลั่งไคล้อะไร(ก็แหมมม จะเอาอะไรกับเด็ก) จนสามปีต่อมาได้หยิบมาดูอีกครั้ง เท่านั้นแหละ  ผมกลายเป็นแฟนหนังของลุงอัลเลนไปในบัดดล แม้ส่วนตัวจะดูหนังของเขาไม่มากนัก(ยอมรับเถอะ หนังลุงแกหาดูยากมากๆ) แต่เท่าที่ดูมานี่ ชอบหมดทุกเรื่องเลยไม่ว่าจะ Match Point, Manhattan, To Rome with Love , Sweet and Lowdown แต่ที่ชอบมากที่สุดคงเป็น Manhattan กับ Midnight in Paris นี่ล่ะ แต่ขอเลือกเป็นปารีสแทนล่ะกัน ด้วยชอบเนื้อหาและความสร้างสรรค์ ระหว่างเรื่องจริงกับแฟนตาซี โดยเฉพาะไอเดียในการนำศิลปินชื่อดังต่างๆมาขึ้นจอไปจนถึงนักแสดงเหล่านั้นที่รับบทเป็นคนดังก็ดูสนุกกับมัน ความโรแมนติกที่ล้นจอ อารมณ์ขันแบบสไตล์อัลเลน ครบรส ครบเครื่อง ทั้งหมดนั้น มันมีเสน่ห์มากจริงๆ


10. Brokeback Mountain
ผมไม่รู้จะอธิบายเกี่ยวกับความรู้สึกที่มีต่อหนังเรื่องนี้ อาจเพราะตัวเองเป็นเพศที่สาม เลยค่อนข้างจะถูกดึงเข้าไปมีส่วนร่วมในหนังได้ค่อนข้างง่าย แม้ในช่วงแรกหนังจะดูเอื่อยๆ แต่มันกลับไม่รู้สึกเบื่อ และนั่นมันทำให้เราค่อยๆเป็นส่วนหนึ่งไปกับหนัง ความสัมพันธ์ของคนสองคนที่ค่อยๆก่อตัวขึ้น ความรู้สึกทั้งหมดที่มีแต่ต้องถูกปิดเอาไว้ ด้วยคำว่า ไม่ถูกต้อง ใครจะรู้เลยว่า ความรักเป็นเรื่องธรรมชาติ เรามีสิทธิ์ที่จะรักใครก็ได้ เมื่อหนังทะยานไปจนถึงวินาทีสุดท้าย น้อยคนนักที่จะกลั้นน้ำตาไว้ได้ นี่เป็นผลงานที่ดีมากๆเรื่องหนึ่งไม่ใช่แค่ของผู้กำกับ อัง ลี แต่เป็นอีกหนึ่งหนังที่ควรค่าแก่การจดจำในโลกภาพยนตร์ 


11.Big Fish
ผมไม่คิดเลยว่าหนังเรื่องนี้จะกลายมาเป็นหนังเรื่องโปรดของผม เดิมทีผมแค่ชอบจินตนาการเพี้ยนๆของผู้กำกับ Tim Burton ก็เท่านั้น  Big Fish มีทุกอย่างที่ผมอยากเห็นรวมอยู่ในนั้น ทั้งเรื่องราวเหนือจริง คล้ายเทพนิยาย ไปจนถึงดราม่าหนักๆ ว่าด้วยความสัมพันธ์ของพ่อกับลูกชาย ผมอยากให้ผู้กำกับ เขากลับมาทำหนังแนวๆนี้อีกนะ เพราะที่ผมได้ดูจาก Alice In Wonderland แล้ว มันไม่ไหวจริงๆ แม้ว่าส่วนตัวจะค่อนข้างชอบ Dark Shadow กับ Frankenweenie แต่ผมก็รู้สึกว่า มันค่อนข้างเชย แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่า ผมชอบเรื่องเล่าพิลึกพิลั่นใน Big Fish


12. The Social Network
นี่เป็นหนังออสการ์ประจำปี 2011 สำหรับผม ผมไม่รู้ว่าทำไม The King of Speech ถึงได้ไป แต่ช่างมันเถอะ  ออสการ์ก็แบบนี้แต่ไหนแต่ไร มีอะไรให้บ่นอยู่ทุกปี ต้นทุนความชอบของหนังเรื่องนี้มีหลายอย่างทั้งตัวผู้กำกับ นักแสดง การลำดับภาพ สกอร์ เอาง่ายๆเลยล่ะกัน ทุกอย่างในหนังเรื่องนี้ผมปลื้มหมด ผมไม่ค่อยชอบหนังที่ระเบิดภูเขาเผากระท่อม สักเท่าไหร่ ซึ่งมันก็เป็นผลดีหากใช้ได้ถูกต้อง ตามจังหวะจะโคน ถูกที่ ถูกเวลาอย่าง The Lord of the Ring, Avatar หรือเมื่อปีก่อนอย่าง Life of Pi, The Hobbit ปีนี้ก็มีอย่าง Gravity ซึ่งมันให้ผลที่ดีเสียยิ่งกว่าดี ข้อเสียส่วนใหญ่ของหนังที่เปลืองเอฟเฟคคือ เขาไม่ให้ความสำคัญกับบทเลยแม้แต่น้อย อย่าง Tranformers สองภาคหลังที่ออกทะเลไปไกล จนแทบกู่ไม่กลับ ถ้าเป็นแบบนั้น  ผมขอนั่งดูหนังที่เต็มไปด้วยบทสนทนาที่ดุเดือดเผ็ดมันส์ อย่าง The Social Network ดีกว่า


13.The Perk of Being a Wallflower
ร้อยคนดูจะมีสักสามคนที่ไม่ชอบ หนึ่งคือเด็ก สองคือแก่แล้ว สามคือไม่มีสติ  อาจเพราะหนังกล้าที่จะก้าวไปไกลมากกว่าหนังรักวัยรุ่น หนังนำเสนอแง่มุมทั้งบวกและลบออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติ ส่วนหนึ่งต้องยกความดีความชอบให้กับต้นฉบับที่เป็นนิยาย และผู้กำกับที่เอาอยู๋ทั้งเรื่อง นั่นรวมถึงนักแสดงด้วย โดยเฉพาะโลแกน เลอร์แมน พระเอกของเรื่อง ที่เค้าได้พิสูจน?ให้เห็นว่า เขาไม่ได้มีดีแค่หน้าตา(ที่ไม่ต่างจากลูกเทพ) แต่การแสดงของเขาก็ยังอยู่ในขั้นเพอร์เฟค อีกด้วยเพลงประกอบที่ลงตัว ราวกับจับวาง มีหรือที่หนังเรื่องนี้จะถูกผมเมิน


14.The Classic
ใครหลายคนอาจชอบ My Sassy Girl แต่ผมกลัรู้สึกว่าหนังให้น้ำหนักกับตัวละครผู้หญิงมากเกินไป จนยากจะเชื่อว่า จะมีคนแบบนั้นอยู่บนโลกจริงๆ แต่ผมก็ชอบนะเพียงแต่ผมชอบ The Classic มากกว่า หนังเรื่องนี้เดิมทีผมก็ไม่ได้อยากดูเท่าไหร่ ทั้งยังให้ความรู้สึกติดลบจากชื่อหนังของเรื่องที่ดูทะเยอทะยานซะเหลือเกิน แต่เมื่อได้รับชม ผมพบว่าผมคิดผิด จริงอยู่ว่ามันต้องน้ำเน่าแน่ๆ แต่ผมกลับชอบแหะ ทั้งนักแสดง เพลงประกอบ มุมกล้อง ทุกอย่างมันสอดคล้องลงตัว ดูดี ใครชอบหนังรักที่บิ้วหนักๆ ที่บีบคั้นน้ำตา หนังเรื่องนี้ คือคำตอบ และเมื่อไปถึงตอนจบหนังก็ปล่อยให้คนดูได้ปล่อยโฮ เต็มที่  


15.  Adventureland
ภาพยนตร์เรื่องนี้มันอาจไม่ได้ดีไปกว่าภาพยนตร์อื่นๆทั่วไป แต่ผมรู้สึกชอบมากเป็นพิเศษ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ผมว่าหนังมันดูง่ายๆ น่ารักๆ แล้วก็เพลินมากๆด้วย ว่าด้วยหนุ่มเนิร์ดที่เตรียมเก็บเงินไปเที่ยว New York เขาเข้าไปทำงานในสวนสนุกที่ชื่อว่า Adventureland  แล้วบังเอิญไปตกหลุมรักกับหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกัน ทั้งๆที่เป็นสวนสนุก สถานที่ที่ทุกคนมามีความสุขแต่ดูเหมือนว่าผู้คนที่อยู่ในนั้นจะไม่ได้มีความสุขกันเท่าใดนัก แม้เรื่องราวจะเกี่ยวกับความรักแต่หนังก็ไม่ลืมที่จะพูดถึงความฝัน ความบ้าบิ่นในตอนวัยรุ่นเอาไว้ด้วยอารณ์ขัน เป็นหนังที่ดูแล้วอมยิ้มเบาๆ เหงานิดๆ เป็นความรู้สึกที่ยากแก่การบรรยาย


16. Once
เรื่องของชายหนุ่มนักดนตรีที่ไม่กล้าร้องเพลงของตัวเอง กับหญิงสาวที่ใช้ชีวิตในเมืองใหญ่ เพียงเท่านี้คุณก็จินตนาการออกแล้วมั้งว่ามันจะเป็นยังไง แต่เดี๋ยวก่อน มันไม่ใช่อะไรแบบนั้น หากแต่จริงๆแล้วอาจดูเหมือนเป็นหนังรักเนื้อหาเบาๆ แต่เอาเข้าจริงๆด้วยการนำเสนอที่คล้าย Documentary ทำให้หนังเรื่องนี้ดูดีขึ้นมาอีกเท่าตัว มันเหมือนเรากำลังนั่งดูคนจริงๆ ไม่ใช่การแสดง การพบกันของคนสองคน ต่างฝ่ายต่างช่วยเติมเต็มความฝันที่หล่นหายให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง บวกกับ Ost ที่กินใจอย่างมาก เชื่อเลยว่ามันต้องเป็นหนังในใจของใครอีกหลายคน




17. Slumdog Millionaire
มันเป็นเรื่อง destiny ของชายคนหนึ่งที่เติบโตมาในตรอกสลัม ทุกช่วงจังหวะชีวิตของเขาล้วนแล้วแต่ส่งผลถึงเหตุการณ์ภายหลัง คำถามที่จะเปลี่ยนชีวิตของเขาไปตลอด มันเป็นหนังที่มีจิตวิญญาณสูงมากๆเรื่องหนึ่งที่ผมเคยดูมา ที่สำคัญคือมันสนุกมาก เปนหนังออสการ์ไม่กี่เรื่องที่เราดูแล้วรู้สึกสนุก มีอารมณ์ร่วม จริงๆแล้วนับจากเรื่องนี้เป็นต้นมาผมก็ไม่เห็นว่าจะมีเรื่องไหนทำให้มีอารมณ์ร่วมในทางบวกแบบนี้เลย ไม่ได้หมายความว่าเรื่องในปีถัดๆมาไม่ดี หรือไม่ถูกใจนะ มันต้องดีล่ะ แต่แค่ไม่ได้สนุกหรือประทับใจอะไรมากเท่า วันก่อนผมเอากลับมาดูอีกรอบผมก็ยังสนุกไปกับมันไม่ต่างจากครั้งแรกๆที่ได้ดู มีหนังไม่กี่เรื่องหรอกที่เราดูแล้วอยากดูซ้ำ 



18.Milk
Milk น่าจะเป็นหนังบังคับเลยมั้ง สำหรับเพศที่สาม ส่วนตัวชอบผู้กำกับ กัส เวน เซน อยู่แล้ว ก่อนหน้านี้เคยดู Good Will Hunting แล้วฟินอยู่หลายวันทีเดียว เพราะหนังมันมีความฟิลกู้ดในแบบของผู้กำกับรายนี้ชนิดที่ว่าหาตัวจับยาก แต่ที่ผมสังเกตดูก็คือ นับจาก Milk แล้ว ผลงานของผู้กำกับรายนี้ก็ดูจะแผ่วลง แต่ไม่ถึงกับแย่มากมาย ไม่ว่าจะทั้ง Restless หรือ Promised Land ก็ตาม(ในทัศนของผมนะ) โดย Milk นั้นสร้างจากเรื่องจริง ของนักการเมือง ฮาร์วี่ มิลค์  โดยมีฉากหลังเป็นซาน ฟรานซิสโก ในยุค 70 นอกจากเนื้อเรื่องจะได้ใจแล้วที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือนักแสดงนำ ฌอน เพนน์ ซึ่งถ่ายทอดบทบาทนักการเมืองเกย์คนดัง ออกมาได้แบบไร้ที่ติ เป็นหนังที่มีคุณค่าทั้งในแง่ถ่ายทอดเรื่องราวในหน้าประวัติศาสตร์ได้อย่างงดงาม ยิ่งไปกว่านั้นคือความประทับใจที่ไม่มีวันลืม


19.Spirited Away
อะนิเมชั่นจากค่ายจิบลิ ที่โด่งดังและน่าจดจำมากที่สุดอีกเรื่องหนึ่ง จริงๆแล้วการ์ตูนของจิบลิ ดูดีแทบทุกเรื่องเลยล่ะ จริงๆชอบ Spirited Away กับ Whisper of The Heart แต่รู้สึกว่า Spirited Away ดูมีจิตวิญญาณมากกว่า รวมถึงเรื่องราวการผจญภัยก็ดูเพลินมากๆ ตัวละครมีเสน่ห์ยากจะลืมเลือนโดยเฉพาะตัวประหลาดผู้หงอยเหงา จริงๆมันแทบจะเป็นสัญลักษณ์ที่คู่กับตัวโตโตโร่ ได้เลยล่ะ ถ้าใครยังไม่เคยดูการ์ตูนของค่ายนี้แล้วล่ะก็ ผมอยากให้ดูเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยครับ แล้วคุณจะกลายเป็นแฟนหนังของการ์ตูนค่ายนี้ เหมือนที่ผมเป็นอยู่นี่



20. Donnie Darko
อันดับที่ยี่สิบ ผมพยายามคิด คิด คิดว่าผมชอบเรื่องไหนอีกบ้าง เพราะจริงๆแล้วผมชอบเยอะมาก มากจนไม่อาจจัดไว้ได้แค่ ยี่สิบ ชื่อ ผมพยายามแะมีหลายชื่อมากผุดขึ้นมาในหัวผมทั้งหนังเอพิค หนังอันเดอร์อินดี้ Into the Wild, Harry Potter, The Lord of the Ring , Last Life in the Universe, The True Man Show, Whisper of the Heart, Let the Right One In บลาๆๆๆ แต่ผมกลับเลือก Donnie Darko ด้วยเหตุผลง่ายๆที่ว่าผมชอบตรรกะ ความซับซ้อน และอารมณ์ที่เกิดขึ้นหลังดูจบ ไม่อาจใช้คำว่าหนังผีได้เต็มปากเต็มคำ จะว่าเป็นหนังรักก็ไม่ใช่ มันเป็นหนังที่มีเสน่ห์ หาตัวจับยาก หนังอาจไม่ถูกจริตกับคนส่วนใหญ่มากนัก แต่ผมผู้ซึ่งนิยม ชมชอบหนังแปลกๆแล้ว นี่เป็นอาหารรสเลิศที่ควรหามาชิมอย่างยิ่ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น