USS Enterprise ไม่ได้เป็นเพียงแค่ยานลำหนึ่ง แต่สถานะของมันถูกเปรียบเปรยเหมือนบ้าน เหมือนตัวละครตัวหนึ่ง เวลาที่ยานลำนี้ได้รับความเสียหาย เราจะรู้สึกไม่ต่างจากตัวละครตัวหนึ่งที่กำลังได้รับบาดเจ็บ
ฉากที่สูญเสียกัปตันคนเดิมอย่าง Pike มนุษย์เรารู้สึกสับสนมากแค่ไหน เมื่อรู้ว่าในกี่วินาทีข้างหน้า จะต้องสิ้นลมหายใจ สิ่งใดรออยู่ข้างหน้า หลังโลกใบนี้ Spock พาร่างของ Pike ออกมาจากจุดอันตราย น้ำตาของ Pike ไหลลงอาบน้ำ สป๊อค สัมผัสกับใบหน้านั้น เค้าร่วมรับรู้ประสบการณ์ วินาที ที่ความตายรออยู่ข้างหน้า
Kirk วิ่งเข้ามาหา Pike เค้าพบกับร่างไร้วิญญาณของ Pike ผู้ซึ่งชี้ทางให้เค้าเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของ Starfleet ในอีกฐานะ Pike ไม่ใช่แค่ชายสูงวัยคนหนึ่งที่เค้ารู้จัก แต่คนที่ต้องกำพร้าพ่อไปตั้งแต่เดกๆ Pike คือ พ่อคนหนึ่งของเค้า น้ำตา Kirk ไหลลงอาบแก้ม เค้าลุกขึ้นแล้วเดินจากไป
ฉากช่วงท้าย ผมเชื่อว่าทุกคนคงพอเดาได้ว่า ท้ายสุดตัวละครจะต้องเจอกับอะไร แต่มันไม่ใช่เรื่องของ คนดู อยู่เหนือคนทำหนัง แต่มันเป็นเรื่องของการ เดินตามหนัง แล้วร่วมรับรู้ไปกับชะตากรรมของตัวะครอย่างเปิดใจให้เป็นอิสระ
ยานได้รับความเสียหายอย่างหนัก กำลังดิ่งลงโหม่งกับพื้อนโลก Spock ได้รับหน้าที่เป็นกับตันยานแทน Kirk เนื่องจากเขาไม่สามารถดำรงหน้าที่นี้ได้ Kirk วิ่งเข้าไปยังห้องเก็บพลังงานเพื่อทำให้ยานฟื้นตัวอีกครั้ง Scotty พยายามห้ามเพราะในห้องนั้นเต็มไปด้วยรังสีอันตราย ที่จะฆ่าเค้าได้ ในเวลาไม่กี่นาที นี้เป็นความผิดพลาดที่ Kirk ต้องรับผิดชอบ เค้าฉกเข้าไปยังใบหน้าของชายที่เป็นเพื่อน เค้าวางร่างที่หลับใหลของ Scotty ไว้บนเก้าอี้ เค้าเดินเข้าไปยังห้องนั้น ไม่ใช่เพื่อปลิดชีพตัวเอง แต่เป็นการช่วยเหลือคนบนยาน ครอบครัวเดียวที่เค้าเหลืออยู่ และเค้าก็ทำสำเร็จ คนบนยาน ปลอดภัย
Scotty ลืมตาขึ้นเค้าเรียกให้ Spock ลงมาหาเดี๋ยวนี้ก่อนจะสายเกินไป Spock วิ่งออกมาจากห้องควบคุมยาน เค้ามองเห็นร่างของ Kirk อยู่ในห้องนั้น มันถูกล็อคไว้เนื่องจากรังสีที่อันตรายยังไม่จางหายไป ทังคู่มองตากัน สนทนากัน ทำไม Kirk ถึงต้องช่วยชีวิต Spock ไว้จากเหตุการณ์ภูเขาไฟระเบิด เพราะคำว่าเพื่อน ทั้งคู่เอื้อมมือไปสัมผัสกัน กระจกบานนั้น กั้นขวางไว้ วินาทีนั้น สป๊อคไม่อาจรับรู้ได้เลยว่า Kirk รู้สึกยังไง ความว่างเปล่าใช่ไหม ที่รออยู่หลังลมหายใจที่กำลังหมดไป ชาววัลแคนโดยปกติแล้วต้องเก็บกักอารมณ์ไว้ไม่ให้อยู่เหนือความคิด แต่เค้าเองไม่ใช่ชาววัลแคนโดยเนื้อแท้ แล้วน้ำตาของ Spock ก็กลั้นไว้ไม่อยู่ วันที่เค้าสูญเสียดาวบ้านเกิดไป วันที่ต้องสุญเสียแม่ที่เป็นมนุษย์ไป เค้าเลือกที่จะไม่เจ็บปวดใจ แต่ทำไมครังนี้ เค้าทำไม่ได้ มือของ Spock และ Kirk ประทับลงบนกระจกบานนั้น ก่อนที่ Kirk จะจากไป
Khan อีกหนึ่งตัวละครที่ทรงเสน่ห์ ชายผู้ซึ่งหลับใหลและตื่นขึ้นพร้อมกับเรื่องราวเศษเสี้ยวแห่งวันวาน เพื่อช่วยเหลือให้ลูกเรือของเค้าฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง เค้ายอมทำในสิ่งเลวร้าย ไม่สิ เพราะคนแห่งอนาคตต่างหกที่ทำให้เค้าต้องเป็นคนเลว
ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่น้ำตาไหล หลายคนในโรงดูมีอาการหนักกว่าผม เมื่อเราร้องไห้สิ่งที่ตามมาคือ น้ำมูก และการสูดน้ำมูกอาจรบกวนการดูหนังของคนข้างๆได้ หากคุณยังไม่ได้ดู แต่อ่านมาถึงตอนนี้ ยังไม่ไปดู คุณก็ใจร้ายเต็ททีแล้วล่ะ
ถ้าคุณใจแข็งไม่พอ พกผ้าเช็ดหน้าซับน้ำตา ไปด้วยก็จะเป็นการดีมากเสื้อคุณจะไม่เปียกเหมือนผม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น